Απόστολος. Πάνος, Άγγελος. Παπαγεωργίου, Μυρτώ Τσαρούχη 

Συνεργάτες: Χ. Παπαγεωργίου, Λ. Παπανικολάου, Π. Ποντικάκης

Η βασική συνθετική αρχή της δημιουργίας του Νέου Δημαρχείου χαρακτηρίζεται από την αναδίπλωση μιας ενιαίας επίπεδης επιφάνειας και την προσαρμογή της μέσα στα έντονα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου. Πρόκειται για το σχεδιασμό ενός αναπτύγματος που ακολουθεί τη γεωμετρία των βασικών αξόνων του οικοπέδου και στοχεύει:

1. Στην αποκατάσταση του φυσικού ανάγλυφου, το οποίο διαταράσσει η εκσκαφή που δημιούργησε το οικόπεδο, με την παράλληλη αξιοποίηση του κλειστού χώρου που δημιουργείται μεταξύ της αναδιπλούμενης επιφάνειας και των κάθετων ορίων του οικοπέδου.
2. Στη σύνδεση του δημόσιου χώρου της πλατείας Πύρου και του Πνευματικού Κέντρου με το Νέο Δημαρχείο και τον ανοιχτό δημόσιο χώρο του κτιρίου.
3. Στην εγκατάσταση μιας δυναμικής γεωμετρίας που αναδεικνύει σε σύμβολο την κεκλιμένη επιφάνεια ως αρχιτεκτονική μεταφορά του έντονου φυσικού ανάγλυφου της πόλης στην ογκοπλαστική του κτιρίου. Η εφαρμογή της συνθετικής αυτής αρχής δημιουργεί ένα χωρικό μοντέλο το οποίο, βασισμένο στη συνέχεια της επιφάνειας, καταργεί τη διάκριση μεταξύ τοίχων, οροφών και δαπέδων, κλειστών και ανοιχτών χώρων. Δημιουργείται έτσι μια αναδιπλωμένη πλατεία, ένας ενιαίος δημόσιος χώρος ο οποίος καλύπτει τόσο τις ανάγκες για τις στεγασμένες λειτουργίες του Νέου Δημαρχείου όσο και τη σύνδεσή του με τον ευρύτερο ιστό των δημοσίων χώρων της περιοχής.