Αρχιτέκτων: Δημήτρης Φατούρος

Συνεργάτες: Ι. Βλάχος, Α. Πάνος, Α. Παπαγεωργίου, Λ. Παπαδόπουλος, Γ. Παπακώστας, Χ. Παρακεντέ, Λ. Τικταπανίδου

Επέκταση του Αρχαιολογικού Μουσείου Καβάλας (Αρχιτέκτων Δ.Α. Φατούρος 1962-63) για χρήσεις εργαστηρίων, εκθεσιακών χώρων, σεμιναρίων και κατοικίας εφόρου αρχαιοτήτων στο διπλάσιο σχεδόν του σημερινού μεγέθους.  Αρχιτεκτονική πρόταση:
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας συνιστά μια ενδιαφέρουσα εκδοχή του ελληνικού μοντερνισμού στην οποία συνοψίζονται οι αρχιτεκτονικές αρχές της δημόσιας παραγγελίας στις αρχές της δεύτερης μεταπολεμικής δεκαετίας.

Η αρχιτεκτονική σύνθεση της επέκτασης του κτιρίου ακολουθεί τις συντακτικές, μορφολογικές και κατασκευαστικές αρχές της αρχικής μελέτης του Μουσείου: Οριζόντια ανάπτυξη κτιρίου, συνέχεια και ροϊκότητα, λιτότητα στην επιλογή των υλικών, αποκλεισμός κάθε τεχνολογικής εκζήτησης, αναγωγή των μορφών και των αναλογιών σε εύληπτες γεωμετρικές υποθέσεις και αναπαραγωγή του στοιχείου του αιθρίου. Η επέκταση περιβάλλει το παλαιό μουσείο από τις τρεις πλευρές. Αναδιατυπώνεται το οργανωτικό πλέγμα των αιθρίων της αρχικής μελέτης με την κάλυψη του νότιου αιθρίου με μεταλλική στέγη, διαφανή κάλυψη και περιμετρικό μεταλλικό εξώστη. Διαμορφώνεται μια επιμήκης εσωτερική αυλή ανάμεσα στο παλαιό Μουσείο και το νέο κτίριο των Εργαστηρίων που θα χρησιμοποιηθεί σαν υπαίθρια έκθεση αρχαιολογικών ευρημάτων.

Ο περιμετρικός εξώστης της γλυπτοθήκης, οι στοές της νότιας και της δυτικής όψης, το περιμετρικό πέτασμα με τις ορθογωνικές οπές και ο μικρός εξώστης της ανατολικής όψης, υποστηρίζουν την άποψη μιας ημιυπαίθριας αρχιτεκτονικής η οποία ανανεώνει τη σχέση του κτιρίου με το Δημοτικό πάρκο και τη Θάλασσα.