Θέση: Οδός Νεοπτολέμου, Ιωάννινα

Πρόκειται για ένα κτίριο ουσιαστικά ημιτελές, σε ότι αφορά το εξωτερικό αλλά και το εσωτερικό του.  Όπως πολλά άλλα κτίρια του ιστορικού κέντρου υπόκειται σε διπλό χαρακτηρισμό ως  διατηρητέο, αρχικά από το Υπουργείο Χωροταξίας και στη συνέχεια από το Υπουργείο Πολιτισμού. 

Το κτίριο, αντιπροσωπευτικό δείγμα της αστικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα, αποτελείται από υπόγειο, υπερυψωμένο ισόγειο και όροφο. Η κύρια όψη του χαρακτηρίζεται από τη συμμετρική διάταξη των ανοιγμάτων και τα επιμελημένα τμήματα της λιθοδομής. Τα επιχρίσματα που θα κάλυπταν τα τμήματα των αργολιθοδομών της όψης, δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.

Στο εσωτερικό διατηρείται η ίδια συμμετρία με κύριο στοιχείο τον ελεύθερο διαμπερή χώρο που οδηγεί στην πίσω αυλή και την ξύλινη σκάλα προς τον όροφο. Χαρακτηριστική είναι η απουσία φερόντων πέτρινων τοίχων για τη στήριξη του ορόφου και της στέγης που έχουν αντικατασταθεί από ξυλόπηκτους επιχρισμένους τοίχους πάχους 25 εκ. Η κατασκευή αυτή είναι απόλυτα εμφανής στο εσωτερικό του ορόφου ο οποίος δεν αποπερατώθηκε αλλά ούτε και χρησιμοποιήθηκε ποτέ καθώς δεν έχουν γίνει τα επιχρίσματα, οι διαιρέσεις και οι οροφές. Στην αυλή, η οποία έχει πρόσβαση στην οδό Κουντουριώτη, υπάρχουν συμμετρικά τοποθετημένα δύο ισόγεια ευτελούς κατασκευής προσκτίσματα τα οποία κατασκευάστηκαν  πολύ αργότερα και εξυπηρετούσαν βοηθητικές χρήσεις.

ΝΕΑ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το κτίριο θα μετατραπεί σε παραδοσιακό ξενοδοχειακό κατάλυμα ΑΑ κατηγορίας, δυναμικότητας 29 κλινών.

Στο χώρο του ισογείου του κυρίως κτιρίου, εκτός από την υποδοχή, δημιουργούνται χώροι συνάντησης και διάθεσης πρωινού και μικρών γευμάτων. Στο υπόγειο του κυρίως κτιρίου προβλέπεται αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, παρασκευαστήριο μικρών γευμάτων και λινοθήκη. Στον όροφο εκτός από τα δωμάτια ξενοδοχειακού τύπου δημιουργούνται χώροι σε δύο επίπεδα με τη χρήση του όγκου της στέγης. Στα προσκτίσματα επίσης δημιουργούνται χώροι σε δύο επίπεδα.

Οι επεμβάσεις είναι συμβατές τόσο με την τυπολογία του κτιρίου όσο και με τη νέα χρήση και αφορούν την αποκατάσταση-αποπεράτωση των όψεων την κατασκευή μεταλλικού φέροντα οργανισμού στο εσωτερικό και τις διαιρέσεις οι οποίες ακολουθούν τις υφιστάμενες.

ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ

Πρόκειται για πολύπλοκες διαδικασίες οι οποίες οφείλονται στην εμπλοκή πολλών φορέων. Η έγκριση από τον Ε.Ο.Τ. στηρίζεται σε μικρές ή μεγαλύτερες παρεκκλίσεις από τις προδιαγραφές ανάλογα με την ποιότητα της μελέτης και μετά τη σύμφωνη γνώμη των φορέων προστασίας. Τα υπουργεία Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ διεκδικούν τον έλεγχο του διατηρητέου, το οποίο πότε αντιμετωπίζεται ως μέρος ενός δυναμικού αστικού συνόλου και πότε ως ένα αυτοτελές αντικείμενο με παγιωμένη υπόσταση, οπότε τίθεται υπό αμφισβήτηση η διατήρηση των προσκτισμάτων μέχρι και η αναγκαιότητα στατικής αντιμετώπισης των αυξημένων φορτίων. Τα Πολεοδομικά Γραφεία θεωρούν τη χρήση του υπογείου και του χώρου της στέγης ως υπέρβαση των όρων δόμησης παρά το γεγονός ότι το κτίριο προϋπήρχε σχεδόν μισό αιώνα από τη θέσπισή τους.

Το αποτέλεσμα της αποκατάστασης και της επανάχρησης αποτελεί προϊόν συμβιβασμού όχι των παραμέτρων και δυνατοτήτων του κτιρίου αλλά των αποσπασματικών θεωρήσεων και των αντίστοιχων διοικητικών διαδικασιών.